tag:blogger.com,1999:blog-87688206022465373882024-02-21T08:51:05.556+01:00Chantal van GastelChantal van Gastelhttp://www.blogger.com/profile/07934610131783497154noreply@blogger.comBlogger9125tag:blogger.com,1999:blog-8768820602246537388.post-90942873054804847512011-10-17T16:32:00.000+02:002011-10-17T16:32:02.759+02:00Dit blog is verplaatst naar mijn eigen website: http://www.chantalvangastel.nlChantal van Gastelhttp://www.blogger.com/profile/07934610131783497154noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8768820602246537388.post-79918373061413573182011-07-25T12:53:00.000+02:002011-07-25T12:53:57.596+02:00Inspiratie<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNRZVTIdDMxJwBX8j4i8K5-dO9AJH4CYXJnlvVHCFi62hL-56IMTGpBpqA73ijnUg1lD6MhAXGCgFPR935mzlr_eFiAF9R-oNdqFKrOm0-Uo1UEtiqdVmSMKitk4vzpAY0V5j0XaTI_tgU/s1600/zoek%252520het%252520maar%252520uit.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320px" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNRZVTIdDMxJwBX8j4i8K5-dO9AJH4CYXJnlvVHCFi62hL-56IMTGpBpqA73ijnUg1lD6MhAXGCgFPR935mzlr_eFiAF9R-oNdqFKrOm0-Uo1UEtiqdVmSMKitk4vzpAY0V5j0XaTI_tgU/s320/zoek%252520het%252520maar%252520uit.jpg" t$="true" width="213px" /></a><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">Jaren geleden schreef ik voor een schrijfwedstrijd een kort verhaal over een oude vrouw die haar eerste liefde na jaren terugziet. Ik won de wedstrijd niet, dus het verhaal zat weggestopt in een map en in mijn hoofd. Maar ik vergat die vrouw niet. </span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">Een hele tijd later, terwijl ik druk bezig was met het schrijven van mijn derde boek, Geknipt voor jou, zat ik in de pauze op het werk met mijn collega te kletsen. Ze vertelde me over iets dat ze meegemaakt had toen ze een paar avonden daarvoor tegen sluitingstijd nog snel wat boodschappen bij de supermarkt ging doen. Ze was een van de laatste klanten, dus een medewerkster van de winkel maakte aanstalten om de deuren achter haar te sluiten. Op het moment dat ze naar buiten stapte glipte er een verdacht uitziend type naar binnen.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Hij trok een wapen, bedreigde het personeel en mijn collega maakte zich snel uit de voeten om de politie te kunnen bellen.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">Deze nare ervaring van mijn collega was mijn startsignaal voor Zoek het maar uit. Die avond werd Ella geboren. Een jonge vrouw van halverwege de twintig, die (net als ik op die leeftijd) in een boekhandel werkt. Ze heeft plezier in haar werk, maar heeft ook een grotere droom, die in de dagelijkse gang van zaken een beetje op de achtergrond is geraakt. Het schrijven van een boek. Dan wordt ze slachtoffer van een gewapende overval en op het moment dat ze de dood in ogen kijkt, denkt ze aan alle kansen die ze heeft laten liggen in haar leven.</span></div><br />
<em>Ik kijk in de ogen van die jongen, die me hooguit zeventien, achttien jaar lijkt, mijn overvaller, mijn moordenaar. Hij gaat schieten, dat zie ik in zijn verwilderde, losgeslagen blik. <br />
Ik denk aan mijn ouders die vast de verkeerde muziek voor mijn begrafenis kiezen en aan mijn nieuwe stilettopumps in de kast, die ik wilde bewaren voor de juiste gelegenheid. Ik zal er nooit op lopen. <br />
En mijn oma. Ik moest haar nog gaan opzoeken in haar nieuwe kamer. Ze denkt vast dat ik niets om haar geef, omdat ik nooit langsgekomen ben. Dat ik nooit aan haar dacht.<br />
In een fractie van een seconde denk ik aan alle dingen die ik nooit zal meemaken. Trouwen, kinderen krijgen, zelf oma worden, een boek schrijven. Ik zou een boek gaan schrijven… Ik zou niet mijn hele leven in deze winkel blijven werken. Ik zou net als Boris gaan doen wat ik altijd al wilde, maar nu is het te laat. En Boris. Ik zal Boris nooit meer zien. Mijn lieve, grote broer, waar ik zo trots op ben. Hij weet niet eens dat ik zo ontzettend trots op hem ben. Al die keren dat hij me vroeg te komen kijken naar zijn optredens… al die keren dat ik een smoes verzonnen heb.<br />
Ik heb er zo’n spijt van, nu. Maar waar ik echt spijt van heb... wat ik echt het allerergste vind, nu ik hier lig met een geweer tegen mijn hoofd, dat elk moment af kan gaan… aan wie ik denk terwijl ik zeker weet dat dit mijn laatste gedachte is… dat is maar aan één persoon. Eén man.<br />
Al die andere gedachten waren vluchtig, flarden, flitsen. Maar hij staat nu op mijn netvlies alsof hij daar altijd zal blijven. Seconden, minuten, uren, dagen, weken, maanden, jaren. Voor eeuwig. Dex. Dan gaat het geweer af en ik krimp gillend ineen.</em><br />
<br />
<div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">Iets anders wat ik al heel lang wilde, is een verhaal schrijven over een jongen en een meisje die samen opgroeien. Het thema eerste liefde spreekt me erg aan. De heftigheid van een eerste verliefdheid vergeet je nooit en de gedeelde geschiedenis van de personages levert een verwevenheid en dynamiek tussen hen op die heel interessant is om mee te werken voor mij als auteur.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">Dex is de eerste grote liefde van Ella. Ze heeft in geen jaren aan hem gedacht, want ze is heel gelukkig met haar vriend Owen, met wie ze vergevorderde samenwoonplannen heeft. Dus waarom blijft Dex dan ook na de overval steeds in haar gedachten opduiken? Gelukkig kan ze terecht bij haar oma, die haar altijd begrijpt, dus Ella stort uitgebreid haar hart uit. Dan blijkt oma een geheim met zich mee te dragen over haar eigen eerste liefde, die ze ontmoette en kwijtraakte tijdens de Tweede Wereldoorlog.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">En zo kon ik ongeveer tien jaar later eindelijk iets doen met het verhaal dat ik al zo lang in een verloren hoekje van mijn brein had zitten. Uiteindelijk is het zo gegroeid en herschreven dat bijna alleen de naam van de oude vrouw, Anna, is gebleven zoals ik oorspronkelijk bedacht had. Maar ik denk dat er een reden was dat ik toen die wedstrijd niet won, want het verhaal was nog niet af. </span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; tab-stops: 14.2pt 21.25pt;"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; tab-stops: 14.2pt 21.25pt;"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;">Zoek het maar uit is het verhaal geworden van een jong meisje in oorlogstijd, tegenover het verhaal van een jonge vrouw van nu. Het gaat over de band tussen oma’s en kleindochters, keuzes maken met je hart of je hoofd, het najagen van je dromen en over eerste liefdes die een tweede kans krijgen… als je die durft te grijpen.<span style="font-family: 'Garamond','serif'; font-size: 12pt; line-height: 115%;"></span></span></div><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNRZVTIdDMxJwBX8j4i8K5-dO9AJH4CYXJnlvVHCFi62hL-56IMTGpBpqA73ijnUg1lD6MhAXGCgFPR935mzlr_eFiAF9R-oNdqFKrOm0-Uo1UEtiqdVmSMKitk4vzpAY0V5j0XaTI_tgU/s1600/zoek%252520het%252520maar%252520uit.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></a></div>Chantal van Gastelhttp://www.blogger.com/profile/07934610131783497154noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-8768820602246537388.post-76141830491316321302011-06-27T20:33:00.002+02:002011-06-27T21:49:18.366+02:00Kill your darlings<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv73GY1wvp0_8F8El_ouDBAjZt6mT1iRsuP3Bd3QiQVbXGfgIGHV75yq6rryeAz28WjN7PJM5DNlWI6VFcJkZddz1VtW98iakbSUbIMALkIojZ2G2MD0cQs0lP-tFldJmGsTGjH83Pou1l/s1600/manuscript.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300px" i$="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv73GY1wvp0_8F8El_ouDBAjZt6mT1iRsuP3Bd3QiQVbXGfgIGHV75yq6rryeAz28WjN7PJM5DNlWI6VFcJkZddz1VtW98iakbSUbIMALkIojZ2G2MD0cQs0lP-tFldJmGsTGjH83Pou1l/s400/manuscript.jpg" width="400px" /></a></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">De laatste letter van “Zoek het maar uit” zette ik de dag na het boekenbal op papier. Ik hoefde alleen het afsluitende hoofdstuk nog te schrijven en dat zat ten tijde van het bal al in grote lijnen in mijn hoofd. Terwijl ik met Ester van The House of Books de dansvloer onveilig maakte, dacht ik aan de laatste regels van mijn boek. Eenmaal thuis, na een korte nacht in mijn Amsterdamse penthouse, zette ik de vermoeidheid van me af en voltooide ik mijn vierde boek.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Wie denkt dat daarmee de klus wel geklaard was, zit er flink naast. </span><span style="font-size: x-small;"></span></span><br />
<br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Vorige zomer begon ik aan “Zoek het maar uit”. Driekwart jaar van doorwaakte nachten waarin ik aan mijn boek werkte tot de zon weer opkwam, weekenden achtereen die ik in afzondering doorbracht terwijl vriendinnen uitgingen, op het terras hingen en lunchafspraken en shopmiddagen planden zonder mij.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Wat een opoffering, zul je misschien denken, maar toch voelt dat niet zo. Het werken aan mijn boek in deze fase is heerlijk. Ik bedenk nieuwe personages. Ze komen onder mijn handen en voor mijn ogen tot leven. Ze leiden me door hun wereld en het enige dat ik hoef te doen, is opschrijven wat ze me laten zien. Het is een flow die ik niet kan en wil stopzetten. </span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">En dan is het af. Altijd een dubbel moment. In eerste instantie ben ik blij. Er valt een last van me af, want het is me gelukt om het verhaal van die personages, die me zo dierbaar geworden zijn, te vertellen. Tegelijkertijd mis ik ze. Dat gebeurt al op het moment dat ik de laatste regels typ en me realiseer dat ik niets nieuws meer zal bedenken voor deze karakters. Ze hebben hilarische, romantische en dramatische momenten beleefd en ik ben klaar met hen. Klaar om het met mijn lezers te delen.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Tussen dat moment, dat ik mijn boek kan overdragen aan het publiek en het voltooien van de verhaallijn zit echter nog een fase. Die fase heet kill your darlings en dat is iets wat de meeste auteurs haten, maar waar we ook niet zonder kunnen.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Tijdens de flow die ik zojuist beschreef, wordt er zoveel bedacht, zoveel geschreven, en het is me allemaal even lief. Elke grap die mijn personages maken, elke veelbetekenende blik die tussen hen gewisseld wordt, elke scène, elk dialoog, elk hoofdstuk dat met zoveel inzet en liefde geschreven is.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Toch blijkt de omvang van die liefde en inzet niet zozeer uit het werk wat eraan voorafgegaan is. Het is juist de tijd die je bereid bent er daarna nog in te stoppen, om te perfectioneren wat je geschapen hebt, die aangeeft hoe groot je toewijding aan je werk is.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Kill your darlings: hoe geweldig je vondsten ook zijn. Soms blijken ze op zichzelf sterk, maar komen ze de grote lijn van je boek niet ten goede. De lezer kan maar zoveel humor, romantiek en drama verwerken, dus moet je weten te doseren.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">In “Zoek het maar uit” met drie verhaallijnen in één boek, vond ik dat moeilijker dan bij mijn voorgaande boeken. Er was zoveel dat ik wilde vertellen en laten zien, dat ik iets teveel van alles deed. </span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Een bekend principe bij schrijven is <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Show, don’t tell</i>. Je moet de lezer laten ervaren, wat je hen mee wil geven en het niet voorkauwen. Het laatste dat je moet doen is de lezer onderschatten en met uitleg komen die niet nodig is. De acties van je personages behoren voor zich te spreken. Het is een principe waar ik groot voorstander van ben. </span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Maar ergens tijdens het schrijven van “Zoek het maar uit” had ik onbewust het principe aangepast. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Het werd <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Show… show it again… and again… and tell</i>. </span>Iets teveel van het goede dus, met als resultaat een boek van bijna twee keer de omvang van “Geknipt voor jou”.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Ik moest dus ergens gaan snoeien, want herhaling is nooit goed. Probleem was alleen dat elk hoofdstuk op zich prima in elkaar zat, met de juiste dosering van mijn drie kernelementen: humor, romantiek en drama. Ik moest dus mijn darlings killen in de meest letterlijke zin van het woord. Passages schrappen die op zich helemaal goed waren, maar die het verhaal niet vooruitbrachten. </span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Stel dat je drie scènes hebt die dezelfde betekenis voor het verhaal hebben, dan zijn ze misschien allemaal even leuk om te lezen. Maar in het grote geheel van het boek kan het zo uitpakken dat als je er twee schrapt, die ene die overblijft vele malen sterker overkomt. Dat moest ik dus gaan doen. Fijn klusje.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Hoewel het altijd een lastige fase is, denk ik niet dat ik het eerder zo moeilijk heb gehad dan de afgelopen weken, terwijl ik zwoegde om “Zoek het maar uit” tot zijn recht te laten komen, zoals de bedoeling was. Ik deed niets anders meer dan schrijven, werken op kantoor en af en toe een paar uur slapen. Resultaat na 6 weken was een migraineaanval van drie dagen aaneengesloten, waar ik de nasleep nog een hele week van voelde. Maar uiteindelijk was het toch zover. Ik had mijn struikelblokken overwonnen. Soms door met pijn in mijn hart gedeelten te schrappen, soms door de timing te veranderen en gebeurtenissen te verplaatsen, soms door passages opnieuw te schrijven.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Op het resultaat ben ik erg trots. “Zoek het maar uit” is in sommige opzichten mijn meest persoonlijke boek. Die drie verhaallijnen, waarvan ik in het begin geen idee had of het me wel zou lukken ze met elkaar te combineren, vullen elkaar mooier aan dan ik had durven hopen.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Op het moment dat ik dit schrijf, is de definitieve versie van “Zoek het maar uit” in Italië, waar het wordt onderworpen aan een laatste redactieronde. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Daarna mag ik het nog één laatste keer helemaal van A tot Z uitpluizen. Sommige correcties zal ik boos verwerpen (“Hij snapt er ook niks van!”). Bij andere zal ik me afvragen hoe ik het over het hoofd kon zien (“Stomme oen die ik ben!”). En dan is er nog een aantal waarbij ik pas na lang beraad weet wat ik ermee moet doen (“Wijziging accepteren, wijziging negeren, accepteren, negeren, uhm…?”).</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">En dan, uiteindelijk, zal het moment komen waar ik het allemaal voor doe. Dan houd ik mijn vierde boek in handen. Zoek het maar uit.</span></div><span style="font-size: x-small;"></span>Chantal van Gastelhttp://www.blogger.com/profile/07934610131783497154noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-8768820602246537388.post-66886290486622862732011-03-17T00:12:00.000+01:002011-03-17T00:12:42.136+01:00Boekenbal 2011<div class="MsoNormalCxSpFirst" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwQFzfQg4gsSFG20DUYaTWKLm3ovIoOJtV6dYIeE1Bbnqc5onvw9lIvHdfy_DIgIeb3v9nOgXHrQbvumlAI2NVzWcVuhtZfmIWGc2kmBZwNHzGS4KQAfwsEU_2e_VSmtj4COPqYMT7pPmE/s1600/boekenbal+2011.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" r6="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwQFzfQg4gsSFG20DUYaTWKLm3ovIoOJtV6dYIeE1Bbnqc5onvw9lIvHdfy_DIgIeb3v9nOgXHrQbvumlAI2NVzWcVuhtZfmIWGc2kmBZwNHzGS4KQAfwsEU_2e_VSmtj4COPqYMT7pPmE/s200/boekenbal+2011.jpg" width="200" /></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Sinds het verschijnen van mijn debuutroman Zwaar verliefd! vroeg ik me elk jaar opnieuw af waarom ik dit keer <em>weer</em> niet was uitgenodigd voor het boekenbal. The place to be voor iedereen die iemand is in het boekenvak. Het voelde een beetje als inwrijven als ik de tv aanzette en zag dat het in alle programma’s breed uitgemeten werd. Ach, zei ik dan tegen mezelf en iedereen die ernaar vroeg, dat overgewaardeerde , prestigieuze feestje. Wie wil daar nou bij zijn? Allemaal opgeprikt gedoe en grote ego’s. Elitair is het. </span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Maar ergens stak het natuurlijk wel, na drie romans geschreven te hebben. Drie heel erg goed verkochte romans welteverstaan. Dus eigenlijk hoorde ik daar gewoon te staan, vond ik. Tussen al die naam en faam.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Nou, gisterenavond was het dus zover. Ik mocht naar het boekenbal. De uitnodiging bereikte me een beetje aan de late kant, dus ik moest per direct op zoek naar een jurk om te dragen, welke schoenen, welk tasje. Stress. Maar met een kast vol jurkjes en schoenenrekken vol high heels lukte het me allemaal nog op tijd. En nu weet ik dus hoe het is, daar op dat boekenbal.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Het was een hele ervaring, dat moet ik zeggen. De hele setting, de feestelijke uitdossingen van de genodigden, de aankleding van de Stadsschouwburg, de VIP’s, allemaal erg indrukwekkend. Er is drank, er is een band en een dj, er wordt gedanst. Kortom: het is feest! Maar waar gaat die drukte nu eigenlijk echt om? Ik denk dat het toch echt allemaal samenhangt met de sfeer die er omheen gecreëerd wordt. Wie mag erbij zijn en wie niet? Lukt het volgend jaar weer? Ben je belangrijk genoeg ? Hoor je erbij? Het geeft je een gevoel van erkenning daar rond te lopen op zo’n avond.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Juist dat exclusieve gevoel maakt het bijzonder. En daarom wachten we volgend jaar allemaal weer vol spanning op die ene uitnodiging. Voor het boekenbal 2012.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Arial; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div>Chantal van Gastelhttp://www.blogger.com/profile/07934610131783497154noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8768820602246537388.post-89918340233313237842011-02-09T23:34:00.002+01:002011-02-10T09:53:28.947+01:00Koopverbod ?!<div class="MsoNormalCxSpFirst"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Goede voornemens. Het lijkt alweer eeuwen geleden dat we onszelf al die regels opgelegd hebben. Gezonder leven, meer sporten, meer tijd voor leuke dingen maken, echt eens een afspraak maken met die vriendin die je al veel te lang niet gezien hebt, minder geld uitgeven. Over dat laatste wil ik het eens hebben. Minder winkelen was namelijk hot topic in mijn twitterconversaties van de afgelopen tijd. Beruchte shopaholics besloten bij bosjes dat het maar eens afgelopen moest zijn met al die (impuls)aankopen. Om hier op in te gaan, heb ik meer dan 140 tekens nodig. Vandaar hierbij mijn reglement hoe te handelen in tijden van koopverbod. Omdat je jezelf nu eenmaal niet alles mag ontzeggen.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Artikel 1:</span></div><div class="MsoNormalCxSpLast"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Lid 1: Een koopverbod mag alleen worden opgelegd bij zeer dringende reden, namelijk:</span></div><div class="ListParagraphCxSpFirst" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l1 level1 lfo1; text-indent: -18pt;"><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><span style="color: red;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">a)<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span></span>naderende status bankroet;</span></span></div><div class="ListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l1 level1 lfo1; text-indent: -18pt;"><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><span style="color: red;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">b)<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span></span>naderende huwelijks-/relatiecrisis voortkomend uit 1a;</span></span></div><div class="ListParagraphCxSpLast" style="margin: 0cm 0cm 10pt 35.7pt; mso-add-space: auto; mso-list: l1 level1 lfo1; text-indent: -17.85pt;"><span style="color: red;"><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">c)<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span></span>naderende uithuiszetting door ouders, vrienden, collega’s, familie of andere </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">weldoeners omdat je bij hen inwoont vanwege 1a.</span></span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"> Lid 2: Een koopverbod opgelegd wegens redenen niet hierboven vermeld, is van rechtswege nietig.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Artikel 2:</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Het is toegestaan essentiële aankopen op krediet te doen, zodat de aflossing hiervan plaatsvindt na de vastgestelde periode van koopverbod. De aankoop wordt geacht te hebben plaatsgevonden op het moment van betaling en valt aldus officieel buiten het koopverbod.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Artikel 3:</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Cd’s en dvd’s van Glee kunnen nooit onder enig koopverbod vallen, daar zij gelden als investering in een goed humeur en niet als aankoop. Hetzelfde geldt voor boeken van Chantal van Gastel en vooruit, Sophie Kinsella.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Artikel 4:</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Lid 1: Mocht de gelegenheid zich voordoen dat tijdens een koopverbod tegen voorwaarden die niet af te slaan zijn een kledingstuk op je pad komt dat valt onder de ‘essentiële basisgarderobe van iedere vrouw’, dan vervalt het koopverbod voor dit artikel. In het bijzonder geldt dit artikel voor kledingstukken waarop de Eiffeltoren afgebeeld staat.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Lid 2: Voor ‘Eiffeltoren’ mag tevens gelezen worden: ‘Big Ben’,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>‘La Sagrada Familia’, ‘Trevi-Fontein’ en alles wat te maken heeft met New York.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Lid 3: Voor ‘kledingstuk’ mag tevens gelezen worden ‘accessoire’.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Lid 4: Onder dit artikel vallen ook alle kledingstukken in de essentiële basiskleuren: zwart, wit, bruin, roze, rood, paars, blauw, geel en groen en alle varianten hierop. </span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Lid 5: Onder dit artikel vallen ook alle kledingstukken met de essentiële basisprints: gestreept, gestippeld, geruit, tie-dye, gebloemd, Paisley, Pucci en effen.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Lid 6: De perfecte spijkerbroek kan nooit onder een koopverbod gelden. Is misdadig. Wordt bestraft.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><span style="color: red;">Artikel 5:</span></span></span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><span style="color: red;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Your home is your temple. </span>Aanschaffingen die gedaan zijn ter verbetering van je leefomgeving kunnen niet onder enig koopverbod vallen. Regels van Feng Shui overrulen altijd welk koopverbod dan ook.</span></span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red;"><br />
</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Artikel 6:</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Ieder mens heeft recht op Starbucks.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Artikel 7:</span></div><div class="MsoNormalCxSpLast"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Schoenen zijn noodzakelijk om van A naar B te bewegen. We kunnen niet zonder, ook niet ten tijde van koopverbod. Schoenen kunnen ons beter over onszelf laten voelen. Bij de volgende exemplaren vervalt het koopverbod:</span></div><div class="ListParagraphCxSpFirst" style="margin: 0cm 0cm 0pt 53.25pt; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo2; text-indent: -18pt;"><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><span style="color: red;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">a)<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span></span>Schoenen die je het gevoel geven dat HIJ je nooit kan afwijzen als je deze draagt.</span></span></div><div class="ListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 53.25pt; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo2; text-indent: -18pt;"><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><span style="color: red;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">b)<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span></span>Schoenen die je het gevoel geven dat die promotie van jou is als je deze draagt.</span></span></div><div class="ListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 53.25pt; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo2; text-indent: -18pt;"><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><span style="color: red;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">c)<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span></span>Schoenen die je het gevoel geven dat het sollicitatiegesprek slechts een formaliteit is als je deze draagt.</span></span></div><div class="ListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 53.25pt; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo2; text-indent: -18pt;"><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><span style="color: red;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">d)<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span></span>Laarzen, flatjes, sneakers en PUMPS.</span></span></div><div class="ListParagraphCxSpLast" style="margin: 0cm 0cm 10pt 53.25pt; mso-add-space: auto;"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpFirst"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Artikel 8:</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Als je aankoop past in de volgende zin: ‘Ze zullen me het meisje met de … … … … … noemen.’, dan is deze te allen tijde gerechtvaardigd en kan het koopverbod niet worden ingeroepen.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Artikel 9:</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Een koopverbod kan nooit betekenen dat reeds in je bezit zijnde voorwerpen niet vervangen mogen worden als deze door slijtage, vermissing of veroudering aan je ontvallen. Of als je je er niet meer mee kunt vertonen omdat ze hopeloos gedateerd zijn.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Artikel 10:</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Elk beding dat voorgaande tegenspreekt is van rechtswege nietig.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Reglement vastgesteld d.d. 1 januari 2011 goedgekeurd door de Verenigde Shopaholics Overal Ter Wereld.</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><br />
</div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: Trebuchet MS;">Doe er je voordeel mee! Groetjes,</span></div><div class="MsoNormalCxSpMiddle"><span style="color: red; font-family: Trebuchet MS;">Chantal</span></div><span style="color: red; font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"></span>Chantal van Gastelhttp://www.blogger.com/profile/07934610131783497154noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-8768820602246537388.post-28283992470139228742011-01-08T20:36:00.000+01:002011-01-08T20:36:03.949+01:00Geknipt voor jou - boek van het jaar 2010Het is gelukt! Geknipt voor jou is door chicklit.nl uitgeroepen tot boek van het jaar 2010! Het waren spannende weken, maar die zijn beloond. Ik ben superblij met het behalen van deze titel.<br />
<br />
Hierbij wil ik dan ook iedereen bedanken die dit voor mij mogelijk heeft gemaakt. Mijn lezers die juist mijn boeken kiezen uit het grote aanbod in de boekhandel en daarna tegen hun familie en vrienden vertellen dat ze deze absoluut ook moeten lezen. De mensen die mij hun enthousiaste, lieve reacties sturen via twitter, hyves en noem maar op. Degenen die mij prachtige taarten, bloemen en en felicitatiekaarten hebben gestuurd na het winnen van deze verkiezing. En natuurlijk: iedereen die zijn stem heeft uitgebracht op Geknipt voor jou.<br />
<br />
Ik kan het niet genoeg zeggen: iedereen heel hartelijk bedankt! Zonder jullie zou ik mijn droom niet kunnen waarmaken. Heel veel liefs,<br />
<br />
ChantalChantal van Gastelhttp://www.blogger.com/profile/07934610131783497154noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8768820602246537388.post-32082969114327468482010-12-09T11:58:00.000+01:002010-12-09T11:58:59.250+01:00Nominatie Geknipt voor jou Boek van het jaar 2010<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Wat een feest! Chicklit.nl heeft Geknipt voor jou genomineerd voor boek van het jaar 2010! Vond jij dit ook het allerleukste boek dat je dit jaar gelezen hebt? Breng dan je stem uit via deze link: </span><br />
<br />
<a href="http://www.chicklit.nl/index.php?page=boekvanhetjaar"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">http://www.chicklit.nl/index.php?page=boekvanhetjaar</span></a><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Stemmen is heel eenvoudig! Met 1 klik bij de titel (Geknipt voor jou) en het invullen van je naam en e-mailadres is het geregeld! En misschien win je dan ook nog een leuk prijzenpakket.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Van voorgaande jaren herinner ik me dat de uitslagen heel erg dicht bij elkaar lagen. Denk dus niet: die stem van mij, wat maakt die nou uit?! Want elke stem is belangrijk! Help me aan een hoge notering en breng vandaag je stem nog uit!</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Heel veel liefs,</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Chantal</span>Chantal van Gastelhttp://www.blogger.com/profile/07934610131783497154noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8768820602246537388.post-43752066723283222302010-11-18T17:42:00.000+01:002010-11-18T17:42:26.891+01:00Vlaamse Boekenbeurs<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRtlBa1okIPukSz017rAispgaRoi6i0sQfUQjoIXpERTk9NDDZGzWSeXY6LrRggbcz2nVN2oVm4PmZnNm-FbCbaDqZYEsv32phnY4EXUKJD4XXnMPijyJDiuE9vDrj7B6ljSicV3iCxUp-/s1600/DSC02519.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRtlBa1okIPukSz017rAispgaRoi6i0sQfUQjoIXpERTk9NDDZGzWSeXY6LrRggbcz2nVN2oVm4PmZnNm-FbCbaDqZYEsv32phnY4EXUKJD4XXnMPijyJDiuE9vDrj7B6ljSicV3iCxUp-/s200/DSC02519.JPG" width="133" /></a></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Zaterdag 6 november signeerde ik mijn boeken op de boekenbeurs in Antwerpen. Het was mijn eerste bezoek aan de Vlaamse boekenbeurs, dus de verrassing was groot toen ik zag hoe enorm groot dit evenement is opgezet. Nog voor ik zelf aan mijn signeersessie begon, was deze dag al geslaagd alleen al door het mogen aanschouwen van mijn eigen boeken in zulke gigantische stapels.</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div></div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFKEnvpukasULFtATjvaX88p7WMNWnQev8rLJJiLShHFUysp_reZaV3xI1K6FcL4YDzJijV5TLdf_39ozqcyhSEJLKvvxTxuj2AY0DmN653Z4hBTyP3QMLAvSsB_QeG7mRlOQIXy0hVDC3/s1600/DSC02517.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFKEnvpukasULFtATjvaX88p7WMNWnQev8rLJJiLShHFUysp_reZaV3xI1K6FcL4YDzJijV5TLdf_39ozqcyhSEJLKvvxTxuj2AY0DmN653Z4hBTyP3QMLAvSsB_QeG7mRlOQIXy0hVDC3/s320/DSC02517.JPG" width="211" /></a></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0HCjbon7LVAnJvA6WLh7k4LOzGEi6S9efV3MyGEambfCob3qSrxprAqY75SPMZcWdUmPfFrUKH5EyESS8_aU6-_jnka40_NhX8ar9UYJhNtmYQS9PhmAHWHkiwDOX9VkXngqMVkZLeNhN/s1600/DSC02518.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="263" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0HCjbon7LVAnJvA6WLh7k4LOzGEi6S9efV3MyGEambfCob3qSrxprAqY75SPMZcWdUmPfFrUKH5EyESS8_aU6-_jnka40_NhX8ar9UYJhNtmYQS9PhmAHWHkiwDOX9VkXngqMVkZLeNhN/s400/DSC02518.JPG" width="400" /></a> </div></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Na een verkennende ronde door Antwerpen Expo, waar de beurs gehouden werd, mocht ik om 13.00 uur zelf aan de slag. Mijn plekje was prachtig ingericht en alles was keurig geregeld door Jette en Jacqueline van The House of Books. We hadden zelfs backstage catering! Ik voelde me een echte VIP.</span></div></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDMmnG5hXqT_eVogFpZ8kq5gEJ27RTbF2gsQFEoNgTHUM3BLqs27wke6gLWx0g_vTXE9qeSX21Mizb_ZtTdE8xzwf-Jj3dEK8KCfqKrHWmyZo-GjZKeZlW9QWRtm0RqR8W7olltq2zlGmA/s1600/DSC02565.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDMmnG5hXqT_eVogFpZ8kq5gEJ27RTbF2gsQFEoNgTHUM3BLqs27wke6gLWx0g_vTXE9qeSX21Mizb_ZtTdE8xzwf-Jj3dEK8KCfqKrHWmyZo-GjZKeZlW9QWRtm0RqR8W7olltq2zlGmA/s200/DSC02565.JPG" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh14s4Y_LHomENSbTEhcpTIVjsB60iEtWL1EeAcar-cOXYpo7okh6iyTigxVHB3yuchrliOEr-I13HBXHZO1JBn-utWmKamf8v_yrJl1MBy_H7Psq8uGmfwM07qgcZMowjn8xz0F_EujLo/s1600/DSC02545.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="266" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh14s4Y_LHomENSbTEhcpTIVjsB60iEtWL1EeAcar-cOXYpo7okh6iyTigxVHB3yuchrliOEr-I13HBXHZO1JBn-utWmKamf8v_yrJl1MBy_H7Psq8uGmfwM07qgcZMowjn8xz0F_EujLo/s400/DSC02545.JPG" width="400" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSe7pKXmz4vCM92wspr5OqFoShNDD9DzqMPM0ObRfpxqsuxvNKYEosZbVQ1sNwaFd80wGGmLHeBBzkh6vmgrkJBA9bGFEE5oXOxAh9XmDh7wNl3Dr_eRIE9fJ7XEv9z7LYetQuVO9tbm4G/s1600/DSC02525.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSe7pKXmz4vCM92wspr5OqFoShNDD9DzqMPM0ObRfpxqsuxvNKYEosZbVQ1sNwaFd80wGGmLHeBBzkh6vmgrkJBA9bGFEE5oXOxAh9XmDh7wNl3Dr_eRIE9fJ7XEv9z7LYetQuVO9tbm4G/s200/DSC02525.JPG" width="200" /></a></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><div style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: right;"><img border="0" height="425" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnO9tDBvxmWEPdyLvk_ZIVw02tcC3eXgbPZWPycoPuiopWrMEuW3dU6KFBvvw3w6gEredjhmE5ZPmOYt1ZVr5YzDhCklNs1ay53Ojd8ereNk2iGen_jfMxCvdRDUucrth7Ah55CouLdwFX/s640/DSC02577.JPG" width="640" /></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHDvvYwVRQfL2Nx5GDV9RvLIcW3SaS21U_bzrIFbkygIAOUyomjt-6dGgMDGAspbyijaKJ5whMalN7DBNdaN7FJhProIq-CTw9Qg8KxnXZJuNtgya6G-k6q1kMe1UlekcOP5EZMlNKgkIZ/s1600/DSC02535.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHDvvYwVRQfL2Nx5GDV9RvLIcW3SaS21U_bzrIFbkygIAOUyomjt-6dGgMDGAspbyijaKJ5whMalN7DBNdaN7FJhProIq-CTw9Qg8KxnXZJuNtgya6G-k6q1kMe1UlekcOP5EZMlNKgkIZ/s320/DSC02535.JPG" width="320" /></a></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdcfDZdolWA3sxcWvQwQQEVjShZ3MMhnFX1MqckjmxlCYb_3meR5AWB0ctR1_Yce21oNTZ_7Y2khlVb-ce_fnVEZQiuj0b77OqGukkdIIe-efd4sOKHz-MOvDUljUd7Opg6MEedeYXQswj/s1600/DSC02558.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="213" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdcfDZdolWA3sxcWvQwQQEVjShZ3MMhnFX1MqckjmxlCYb_3meR5AWB0ctR1_Yce21oNTZ_7Y2khlVb-ce_fnVEZQiuj0b77OqGukkdIIe-efd4sOKHz-MOvDUljUd7Opg6MEedeYXQswj/s320/DSC02558.JPG" width="320" /></a> </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkh-Nqhoh7xrfKTdjRSx6hM-bnkv_b-WJuU1CcJKVWJMCUa8G8yydgZgQTLuYMCX_KdATnxyFSrjPd-mlncBHgiUDAfgac0h3AlF22BsAsXOx4KwMe-jJwOpfcXbFIBTTty_3QXFfeAWBW/s1600/DSC02582.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkh-Nqhoh7xrfKTdjRSx6hM-bnkv_b-WJuU1CcJKVWJMCUa8G8yydgZgQTLuYMCX_KdATnxyFSrjPd-mlncBHgiUDAfgac0h3AlF22BsAsXOx4KwMe-jJwOpfcXbFIBTTty_3QXFfeAWBW/s200/DSC02582.JPG" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGFpGh-HDcWm10Diuuwk6xGbW8z3E7ueyO2vtACKEanuDgBVn1lE5UQQiZ_GLa54iLrvgKhmiqfQi8r4w_ou7prTc5QAIOPqImdlgxnaO-e8xxJtdH08ASdWIC-kG0DpoNCyzyVU4VYa92/s1600/DSC02538.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGFpGh-HDcWm10Diuuwk6xGbW8z3E7ueyO2vtACKEanuDgBVn1lE5UQQiZ_GLa54iLrvgKhmiqfQi8r4w_ou7prTc5QAIOPqImdlgxnaO-e8xxJtdH08ASdWIC-kG0DpoNCyzyVU4VYa92/s200/DSC02538.JPG" width="200" /></a></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ik heb weer ontzettend veel leuke mensen mogen ontmoeten die dag. Ik kan niet genoeg zeggen hoe leuk ik het altijd weer vind om mijn lezers te ontmoeten. Al die lieve reacties - over hoe jullie meegeleefd hebben met Isa en Ruben uit mijn eerste twee boeken en hoe jullie nu genieten van de spanning tussen Hannah en Frank - zijn telkens hartverwarmend.</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ook die zaterdag op de Vlaamse boekenbeurs heb ik vele handtekeningen mogen zetten. </span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Extra fijn voor mij was dat ik nu ook in de gelegenheid was om reacties van Vlaamse fans in ontvangst te nemen, iets wat ik tot op heden alleen via internet gedaan had. </span></div> <div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Na afloop van de signeersessie heb ik zelf ook nog even wat geshopt. Als boekenliefhebber kun je haast niet een boekenbeurs als deze ingaan en zonder aankoop naar buiten stappen. Erg jammer dat wij in Nederland niet een boekenbeurs van dit kaliber hebben. Wat mij betreft zou die er zeker moeten komen!</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil8I70qzIJYZw2zc3f8hn-n1-yiCm8LM2Da0nhJmWI79nhYkJD8kZFXVMrqSQc6M8Qv3KbHFMIChBlu5iyCShYku7_pCeW6UMQ2RHRtum699B8Al6Bzf8-NnmwsGafQ2ltjhl6DsUijKrf/s1600/geshopt.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil8I70qzIJYZw2zc3f8hn-n1-yiCm8LM2Da0nhJmWI79nhYkJD8kZFXVMrqSQc6M8Qv3KbHFMIChBlu5iyCShYku7_pCeW6UMQ2RHRtum699B8Al6Bzf8-NnmwsGafQ2ltjhl6DsUijKrf/s320/geshopt.jpg" width="320" /></a></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div></div>Chantal van Gastelhttp://www.blogger.com/profile/07934610131783497154noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8768820602246537388.post-33511971424666169232010-11-01T16:28:00.000+01:002010-11-02T22:02:05.971+01:00Lunch met Sophie Kinsella <br />
<div style="text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRWcXzkNRSHkH4mJRK-1R5ybMP73eZxX85bMPe63nBhiEfbW5zquRt6pG_c8hS0B6a1QbDJ1n8bfsjMNx1R1qiO5UMPFU3tNLRnA_PxsoYtjhWqu433lVCtRZFknh2gBRUwU0tSh3Bqfd2/s1600/DSC02493.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRWcXzkNRSHkH4mJRK-1R5ybMP73eZxX85bMPe63nBhiEfbW5zquRt6pG_c8hS0B6a1QbDJ1n8bfsjMNx1R1qiO5UMPFU3tNLRnA_PxsoYtjhWqu433lVCtRZFknh2gBRUwU0tSh3Bqfd2/s320/DSC02493.JPG" width="212" /></a></div><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Lang voordat ik mijn eerste boek schreef, las ik de boeken van Sophie Kinsella. De eerste drie Shopaholic boeken kocht ik tegelijkertijd, puur op het gevoel dat ik had bij het omslag en de flapteksten. Een goede beslissing, want ik las de boeken in één ruk, achter elkaar, uit.</span><br />
<br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ik schreef op dat moment zelf al, maar kon mijn schrijfstijl niet inpassen in de hokjes van de Nederlandse literaire wereld. Toen ik Kinsella las, wist ik dat mijn verhalen bestaansrecht hadden. Wat ik deed bestond. Het heette chicklit en ik vond het een feest om te lezen.</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Als je me toen had gevraagd hoe groot ik de kans achtte dat ik ooit zelf drie boeken gepubliceerd zou hebben en in de gelegenheid zou zijn om het bovenstaande persoonlijk aan Sophie Kinsella te vertellen, had ik alleen maar heel hard moeten lachen. Maar nu héb ik drie boeken uitgegeven, bij The House of Books, die ook Sophie Kinsella uitgeeft. Dus toen ik hoorde dat ze naar Nederland en België zou komen, bedacht ik me geen moment.</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ik trok de stoute schoenen aan en vroeg mijn uitgever of er een ontmoeting geregeld kon worden. Natuurlijk was het schema van Sophie bomvol, maar vlak voor het zover was, verscheen in mijn mailbox een uitnodiging voor een lunch met mijn grote voorbeeld.</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Zaterdag 30 oktober ging ik dus samen met mijn zus Priscilla naar het Ambassade hotel in Amsterdam, waar we in een chique lounge, uitkijkend over de Herengracht hadden afgesproken met Sophie en Tessa en Ester van The House of Books.</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Mijn eerste vraag als ik binnenkom, is natuurlijk of we nu Sophie of Madeleine moeten zeggen, aangezien Sophie Kinsella het pseudoniem is dat Madeleine Wickham, zoals ze echt heet, naast haar eigen naam gebruikt.</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Met een grote glimlach antwoordt ze dat het haar helemaal niets uitmaakt. 'Whatever you're comfortable with.' En ik merk als snel dat het niet moeilijk is om je op je gemak te voelen in het gezelschap van Sophie Kinsella.</span></div><br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCGk9TrOPJxBMrw_5N1k8oJf99zIpsZr-xomZpNPWtQdeSb2Rt38Hi2LXo3xxVsc2P702wjKjq5l1XPFLnJ5MFNjeBF1FJ94AjjZ0Sks2WH3Z5GkiTHtbRqhLrXfEw1EW2Un5BV0GOo2c3/s1600/DSC02498.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="213" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCGk9TrOPJxBMrw_5N1k8oJf99zIpsZr-xomZpNPWtQdeSb2Rt38Hi2LXo3xxVsc2P702wjKjq5l1XPFLnJ5MFNjeBF1FJ94AjjZ0Sks2WH3Z5GkiTHtbRqhLrXfEw1EW2Un5BV0GOo2c3/s320/DSC02498.JPG" width="320" /></a></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Ik ben natuurlijk een klein beetje zenuwachtig, zo één op één met deze chicklit-icoon, maar Sophie vertelt me meteen dat ze research naar <em>mij</em> gedaan heeft. 'Je boeken zien er fantastisch uit. Helaas werkt de vertaalfunctie op Google heel slecht, dus ik begreep niet veel over de inhoud. Wanneer verschijnen ze in de UK?'</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Natuurlijk leg ik haar graag uit waar mijn boeken over gaan en ik vertel ook meteen dat gepubliceerd schrijfster zijn voor mij een droom is die uitkomt en dat zij daarin een grote inspiratie voor me geweest is. Iets waardoor ze oprecht gevleid is.</span></div><br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">We bespreken het chicklitgenre, dat niet in elk land evenzeer gewaardeerd wordt als in de UK en USA, iets wat zowel Sophie al ik niet kan begrijpen! 'Soms kom ik in landen waar mijn boeken uitgegeven zijn en dan wordt me verteld dat ze niet eens eigen chicklitauteurs hebben!' zegt ze verbaasd.</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Wat ik daarna graag van haar wil weten, is of ze liever haar Shopaholic boeken schrijft of haar stand alone's. </span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">'Het heeft allebei zijn eigen charme,' zegt ze. 'Becky en Luke zijn me zo dierbaar en ik ken ze zo goed. Soms is het alsof ik een soap aan het schrijven ben, met alle bijfiguren die ook hun eigen verhaallijnen hebben. Het is enorm leuk, maar soms wil ik ook wel eens iets heel anders doen. Helemaal opnieuw beginnen. Daarom zijn de stand alone's zo fijn. Ook op het gebied van romantiek, want Becky en Luke hebben elkaar al gevonden. Ze kunnen ruzie maken en het weer goedmaken, maar het gevoel van opbloeiende liefde kun je niet meer terughalen. Dat gevoel van "Ooh, who's that guy?!" heb je maar één keer.'</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Op de vraag of ze nog wel aan lezen toekomt, tussen het schrijven van haar bestsellers door, antwoordt ze dat ze het nog steeds graag doet, maar dat het niet meer de "escape" is die het was. Daarvoor kijkt ze er teveel met een professioneel oog naar. Maar hoe verder het boek van haar eigen genre vandaan ligt, hoe meer ze dat kan loslaten en kan ontspannen.</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimAyt8dKm3Ri6pp76bdkm5cgcgpcGz-lSe06tcbY65zVnHi5buY0wS5dFX62_UdxQklIpiiFj0Gr457jqXw4Sg2CaQFk7XvFzyl4heVd9gZIqS83f5UTcDJlIeLD6pM3CbZc5_47XGcFzp/s1600/DSC02511.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimAyt8dKm3Ri6pp76bdkm5cgcgpcGz-lSe06tcbY65zVnHi5buY0wS5dFX62_UdxQklIpiiFj0Gr457jqXw4Sg2CaQFk7XvFzyl4heVd9gZIqS83f5UTcDJlIeLD6pM3CbZc5_47XGcFzp/s320/DSC02511.JPG" width="320" /></a></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Ondertussen komen de meiden van chicklit.nl en whoopsiedaisy.nl binnen. Zij zijn benieuwd wat Sophie van de Shopaholic film vindt. 'Heel leuk,' is haar antwoord. 'Isla Fisher is geweldig als Becky. Ik vond het belangrijk dat Becky's spirit bewaard zou blijven in de verfilming. Dat is gelukt. Verder zie ik het los van mijn boeken. De wereld die ik gecreëerd heb, is niet veranderd nu de film er is. De Becky in mijn hoofd is nog steeds mijn Becky. Ik zie niet opeens Isla voor me.'</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Ze geeft me dat ook meteen als tip mee voor als mijn boeken ooit verfilmd gaan worden. 'Je zult merken dat je niet alles kan doen wat in je boeken kan. Die vrijheid die je tijdens het schrijven hebt, heb je niet bij het maken van een film. Vooral tijdgebrek is hier een probleem. We hebben zoveel leuke scènes geschoten van Becky die aan het shoppen is. Kleding, keukenapparatuur, linnen, beautyproducten. Het is er allemaal uitgeknipt.'</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Sophie vertelt ook dat het voor haar niet zo belangrijk is dat de film zich niet in Londen afspeelt. 'Waar ze woont is niet doorslaggevend. Becky's manier van denken is wat haar uniek maakt. Ik heb haar ook nooit beschreven in het boek. Het gaat niet om hoe ze eruit ziet of waar ze woont. Haar gedachtenwereld maakt haar tot wie ze is. Daarbij moet ik toegeven dat je je bezwaren snel laat varen als je vlak na het inleveren van je manuscript al een telefoontje krijgt met de boodschap dat Disney de filmrechten wil kopen. Dat het om een Amerikaanse verfilming gaat in plaats van een Engelse is dan opeens héél onbelangrijk.'</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUnE8_vRi1dsJKLiySEYVTZQMv7byh2aOvL_wIFi5bVR8huhSdNzYwgiyJXV9z6XHA3BVtU1z1uKFrvvxomC1vDrMQYY80lnaAvx98C1tVQ2lAT8wGs4Y7mThWZioOuwnDTKPbkbJici5Z/s1600/DSC02513.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="212" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUnE8_vRi1dsJKLiySEYVTZQMv7byh2aOvL_wIFi5bVR8huhSdNzYwgiyJXV9z6XHA3BVtU1z1uKFrvvxomC1vDrMQYY80lnaAvx98C1tVQ2lAT8wGs4Y7mThWZioOuwnDTKPbkbJici5Z/s320/DSC02513.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Daarna vergeten we onze interviewvragen en storten we ons op de broodjes. We kletsen ongedwongen over shoppen, films die we gezien hebben, Londen, filmsterren en wat al niet meer. </span><br />
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">We hebben het ook nog even over de Becky Bloomwood die we in onszelf herkennen en Sophie vertelt dat sommige vrouwen haar boeken lezen in plaats van te gaan shoppen en dat anderen juist geïnspireerd raken om nog meer te gaan kopen. </span><br />
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Ze krijgt ook erg vaak de vraag waar toch die geweldige Denny&George shawls te koop zijn.<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Ze kreeg zelfs ooit eens die vraag van een man die zijn vriendin ermee wilde verrassen omdat ze zo dol was op de boeken. Toen moest Sophie hem het nieuws brengen dat ze het modelabel Denny&George gewoon verzonnen heeft. Zo zie je maar hoe die wereld van Becky Bloomwood leeft!</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQgXfbX_fnmv4uCIyzYknoQoiLiJkO2vgAjYwCFl3QvwhbYk6CRkHo2M8pS00G-bWhfOj61jJAaXtfNNQpX_05X9KQNKOhS6sm3RLcaOugtNVNCwLWnwFq8AMpEO66u9XlwqB2y128huCY/s1600/DSC02509.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;"><img border="0" height="213" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQgXfbX_fnmv4uCIyzYknoQoiLiJkO2vgAjYwCFl3QvwhbYk6CRkHo2M8pS00G-bWhfOj61jJAaXtfNNQpX_05X9KQNKOhS6sm3RLcaOugtNVNCwLWnwFq8AMpEO66u9XlwqB2y128huCY/s320/DSC02509.JPG" width="320" /></span></a></div><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">De tijd vliegt en we moeten alweer afronden. Sophie signeert onze boeken en ik vraag haar ook een voorpublicatie te signeren van mijn <em>Geknipt voor jou</em> en haar <em>Mini Shopaholic</em>. Ze begint meteen enthousiast voor te lezen uit mijn eerste hoofdstuk. We komen er achter dat Sophie Kinsella helemaal niet zoveel moeite heeft met de Nederlandse taal! Al klinkt het hier en daar een beetje naar IKEA-meubels.</span><br />
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Sophie reageert zo leuk en spontaan, dat ik ook een preview voor haar signeer. En zo neemt ze gewoon een stukje <em>Geknipt voor jou</em> mee naar huis!</span><br />
<br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">Bij het afscheid nemen, voelt het haast alsof ik een nieuwe vriendin gemaakt heb. Zo gezellig en gemakkelijk verliep deze lunch. Niet te geloven dat ik haar nu echt ontmoet heb en dat ik zoveel dingen herken in de antwoorden die ze geeft op onze vragen. Precies zoals ik het schrijven zelf ook ervaar.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana; font-size: x-small;">Sophie benadrukt nog eens dat mijn boeken echt snel vertaald moeten worden en dat ze het leuk zou vinden als onze paden nog eens zullen kruisen in de toekomst. En daar ben ik het natuurlijk helemaal mee eens!</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQctRSDvKq-OWwP3IDqFtOIYx3-PllAjW6Cv0kEqV0xz_2HJUObzys1dsulxf50va1w4TJsqgo_Bs09J2GSNtekK8yRFb4tdJ-Wr7eGBIkS9Q3kspduc4nBcaILWx4zuBr6qIVu53pshgA/s1600/THB5.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQctRSDvKq-OWwP3IDqFtOIYx3-PllAjW6Cv0kEqV0xz_2HJUObzys1dsulxf50va1w4TJsqgo_Bs09J2GSNtekK8yRFb4tdJ-Wr7eGBIkS9Q3kspduc4nBcaILWx4zuBr6qIVu53pshgA/s640/THB5.JPG" width="640" /></a></div><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"></div>Chantal van Gastelhttp://www.blogger.com/profile/07934610131783497154noreply@blogger.com6