Nominatie Geknipt voor jou Boek van het jaar 2010

Wat een feest! Chicklit.nl heeft Geknipt voor jou genomineerd voor boek van het jaar 2010! Vond jij dit ook het allerleukste boek dat je dit jaar gelezen hebt? Breng dan je stem uit via deze link:

http://www.chicklit.nl/index.php?page=boekvanhetjaar

Stemmen is heel eenvoudig! Met 1 klik bij de titel (Geknipt voor jou) en het invullen van je naam en e-mailadres is het geregeld! En misschien win je dan ook nog een leuk prijzenpakket.

Van voorgaande jaren herinner ik me dat de uitslagen heel erg dicht bij elkaar lagen. Denk dus niet: die stem van mij, wat maakt die nou uit?! Want elke stem is belangrijk! Help me aan een hoge notering en breng vandaag je stem nog uit!

Heel veel liefs,
Chantal

Vlaamse Boekenbeurs

Zaterdag 6 november signeerde ik mijn boeken op de boekenbeurs in Antwerpen. Het was mijn eerste bezoek aan de Vlaamse boekenbeurs, dus de verrassing was groot toen ik zag hoe enorm groot dit evenement is opgezet. Nog voor ik zelf aan mijn signeersessie begon, was deze dag al geslaagd alleen al door het mogen aanschouwen van mijn eigen boeken in zulke gigantische stapels.

 

Na een verkennende ronde door Antwerpen Expo, waar de beurs gehouden werd, mocht ik om 13.00 uur zelf aan de slag. Mijn plekje was prachtig ingericht en alles was keurig geregeld door Jette en Jacqueline van The House of Books. We hadden zelfs backstage catering! Ik voelde me een echte VIP.

 

Ik heb weer ontzettend veel leuke mensen mogen ontmoeten die dag. Ik kan niet genoeg zeggen hoe leuk ik het altijd weer vind om mijn lezers te ontmoeten. Al die lieve reacties - over hoe jullie meegeleefd hebben met Isa en Ruben uit mijn eerste twee boeken en hoe jullie nu genieten van de spanning tussen Hannah en Frank - zijn telkens hartverwarmend.

Ook die zaterdag op de Vlaamse boekenbeurs heb ik vele handtekeningen mogen zetten.

Extra fijn voor mij was dat ik nu ook in de gelegenheid was om reacties van Vlaamse fans in ontvangst te nemen, iets wat ik tot op heden alleen via internet gedaan had.



Na afloop van de signeersessie heb ik zelf ook nog even wat geshopt. Als boekenliefhebber kun je haast niet een boekenbeurs als deze ingaan en zonder aankoop naar buiten stappen. Erg jammer dat wij in Nederland niet een boekenbeurs van dit kaliber hebben. Wat mij betreft zou die er zeker moeten komen!

Lunch met Sophie Kinsella



Lang voordat ik mijn eerste boek schreef, las ik de boeken van Sophie Kinsella. De eerste drie Shopaholic boeken kocht ik tegelijkertijd, puur op het gevoel dat ik had bij het omslag en de flapteksten. Een goede beslissing, want ik las de boeken in één ruk, achter elkaar, uit.

Ik schreef op dat moment zelf al, maar kon mijn schrijfstijl niet inpassen in de hokjes van de Nederlandse literaire wereld. Toen ik Kinsella las, wist ik dat mijn verhalen bestaansrecht hadden. Wat ik deed bestond. Het heette chicklit en ik vond het een feest om te lezen.

Als je me toen had gevraagd hoe groot ik de kans achtte dat ik ooit zelf drie boeken gepubliceerd zou hebben en in de gelegenheid zou zijn om het bovenstaande persoonlijk aan Sophie Kinsella te vertellen, had ik alleen maar heel hard moeten lachen. Maar nu héb ik drie boeken uitgegeven, bij The House of Books, die ook Sophie Kinsella uitgeeft. Dus toen ik hoorde dat ze naar Nederland en België zou komen, bedacht ik me geen moment.

Ik trok de stoute schoenen aan en vroeg mijn uitgever of er een ontmoeting geregeld kon worden. Natuurlijk was het schema van Sophie bomvol, maar vlak voor het zover was, verscheen in mijn mailbox een uitnodiging voor een lunch met mijn grote voorbeeld.

Zaterdag 30 oktober ging ik dus samen met mijn zus Priscilla naar het Ambassade hotel in Amsterdam, waar we in een chique lounge, uitkijkend over de Herengracht hadden afgesproken met Sophie en Tessa en Ester van The House of Books.

Mijn eerste vraag als ik binnenkom, is natuurlijk of we nu Sophie of Madeleine moeten zeggen, aangezien Sophie Kinsella het pseudoniem is dat Madeleine Wickham, zoals ze echt heet, naast haar eigen naam gebruikt.

Met een grote glimlach antwoordt ze dat het haar helemaal niets uitmaakt. 'Whatever you're comfortable with.' En ik merk als snel dat het niet moeilijk is om je op je gemak te voelen in het gezelschap van Sophie Kinsella.

Ik ben natuurlijk een klein beetje zenuwachtig, zo één op één met deze chicklit-icoon, maar Sophie vertelt me meteen dat ze research naar mij gedaan heeft. 'Je boeken zien er fantastisch uit. Helaas werkt de vertaalfunctie op Google heel slecht, dus ik begreep niet veel over de inhoud. Wanneer verschijnen ze in de UK?'

Natuurlijk leg ik haar graag uit waar mijn boeken over gaan en ik vertel ook meteen dat gepubliceerd schrijfster zijn voor mij een droom is die uitkomt en dat zij daarin een grote inspiratie voor me geweest is. Iets waardoor ze oprecht gevleid is.

We bespreken het chicklitgenre, dat niet in elk land evenzeer gewaardeerd wordt als in de UK en USA, iets wat zowel Sophie al ik niet kan begrijpen! 'Soms kom ik in landen waar mijn boeken uitgegeven zijn en dan wordt me verteld dat ze niet eens eigen chicklitauteurs hebben!' zegt ze verbaasd.

Wat ik daarna graag van haar wil weten, is of ze liever haar Shopaholic boeken schrijft of haar stand alone's.

'Het heeft allebei zijn eigen charme,' zegt ze. 'Becky en Luke zijn me zo dierbaar en ik ken ze zo goed. Soms is het alsof ik een soap aan het schrijven ben, met alle bijfiguren die ook hun eigen verhaallijnen hebben. Het is enorm leuk, maar soms wil ik ook wel eens iets heel anders doen. Helemaal opnieuw beginnen. Daarom zijn de stand alone's zo fijn. Ook op het gebied van romantiek, want Becky en Luke hebben elkaar al gevonden. Ze kunnen ruzie maken en het weer goedmaken, maar het gevoel van opbloeiende liefde kun je niet meer terughalen. Dat gevoel van "Ooh, who's that guy?!" heb je maar één keer.'

Op de vraag of ze nog wel aan lezen toekomt, tussen het schrijven van haar bestsellers door, antwoordt ze dat ze het nog steeds graag doet, maar dat het niet meer de "escape" is die het was. Daarvoor kijkt ze er teveel met een professioneel oog naar. Maar hoe verder het boek van haar eigen genre vandaan ligt, hoe meer ze dat kan loslaten en kan ontspannen.

Ondertussen komen de meiden van chicklit.nl en whoopsiedaisy.nl binnen. Zij zijn benieuwd wat Sophie van de Shopaholic film vindt. 'Heel leuk,' is haar antwoord. 'Isla Fisher is geweldig als Becky. Ik vond het belangrijk dat Becky's spirit bewaard zou blijven in de verfilming. Dat is gelukt. Verder zie ik het los van mijn boeken. De wereld die ik gecreëerd heb, is niet veranderd nu de film er is. De Becky in mijn hoofd is nog steeds mijn Becky. Ik zie niet opeens Isla voor me.'

Ze geeft me dat ook meteen als tip mee voor als mijn boeken ooit verfilmd gaan worden. 'Je zult merken dat je niet alles kan doen wat in je boeken kan. Die vrijheid die je tijdens het schrijven hebt, heb je niet bij het maken van een film. Vooral tijdgebrek is hier een probleem. We hebben zoveel leuke scènes geschoten van Becky die aan het shoppen is. Kleding, keukenapparatuur, linnen, beautyproducten. Het is er allemaal uitgeknipt.'

Sophie vertelt ook dat het voor haar niet zo belangrijk is dat de film zich niet in Londen afspeelt. 'Waar ze woont is niet doorslaggevend. Becky's manier van denken is wat haar uniek maakt. Ik heb haar ook nooit beschreven in het boek. Het gaat niet om hoe ze eruit ziet of waar ze woont. Haar gedachtenwereld maakt haar tot wie ze is. Daarbij moet ik toegeven dat je je bezwaren snel laat varen als je vlak na het inleveren van je manuscript al een telefoontje krijgt met de boodschap dat Disney de filmrechten wil kopen. Dat het om een Amerikaanse verfilming gaat in plaats van een Engelse is dan opeens héél onbelangrijk.'

Daarna vergeten we onze interviewvragen en storten we ons op de broodjes. We kletsen ongedwongen over shoppen, films die we gezien hebben, Londen, filmsterren en wat al niet meer.
We hebben het ook nog even over de Becky Bloomwood die we in onszelf herkennen en Sophie vertelt dat sommige vrouwen haar boeken lezen in plaats van te gaan shoppen en dat anderen juist geïnspireerd raken om nog meer te gaan kopen.
Ze krijgt ook erg vaak de vraag waar toch die geweldige Denny&George shawls te koop zijn.

Ze kreeg zelfs ooit eens die vraag van een man die zijn vriendin ermee wilde verrassen omdat ze zo dol was op de boeken. Toen moest Sophie hem het nieuws brengen dat ze het modelabel Denny&George gewoon verzonnen heeft. Zo zie je maar hoe die wereld van Becky Bloomwood leeft!

De tijd vliegt en we moeten alweer afronden. Sophie signeert onze boeken en ik vraag haar ook een voorpublicatie te signeren van mijn Geknipt voor jou en haar Mini Shopaholic. Ze begint meteen enthousiast voor te lezen uit mijn eerste hoofdstuk. We komen er achter dat Sophie Kinsella helemaal niet zoveel moeite heeft met de Nederlandse taal! Al klinkt het hier en daar een beetje naar IKEA-meubels.
Sophie reageert zo leuk en spontaan, dat ik ook een preview voor haar signeer. En zo neemt ze gewoon een stukje Geknipt voor jou mee naar huis!


Bij het afscheid nemen, voelt het haast alsof ik een nieuwe vriendin gemaakt heb. Zo gezellig en gemakkelijk verliep deze lunch. Niet te geloven dat ik haar nu echt ontmoet heb en dat ik zoveel dingen herken in de antwoorden die ze geeft op onze vragen. Precies zoals ik het schrijven zelf ook ervaar.

Sophie benadrukt nog eens dat mijn boeken echt snel vertaald moeten worden en dat ze het leuk zou vinden als onze paden nog eens zullen kruisen in de toekomst. En daar ben ik het natuurlijk helemaal mee eens!